Marchewkowa - tu się szyje!: div

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą div. Pokaż wszystkie posty

22 lutego 2018

Simplicity 1587, czyli bezpoduszkowiec

Sukienkę na podstawie wykroju Simplicitty 1587 (rozm. 6-14 i rozm. 14-22) skończyłam szyć w środę wieczorem. A właściwie prawie skończyłam, bo brakuje jej jeszcze poduszek na ramionach (czekam na dostawę wkładu).

Jako że nie mogłam zdecydować się, czy pokazać na blogu niekompletny produkt, decyzję postanowiłam oddać Wam. I tak w sondzie na Facebooku i Instagramie znaczącą przewagą wygrała opcja, która zakładała pokazanie sukienki jeszcze przed wszyciem poduszek.

Oto i ona (uwaga, zdjęcia przyprawiają o oczopląs)!

marchewkowa, blog, szycie, sewing, rękodzieło, handmade, moda, styl, vintage, retro, repro, 1950s, 1960s, Wrocław szyje, w starym stylu, Simplicitty 1587, silki crepe, OutletTkanin, Darpol

[kliknij, aby powiększyć]

Dzięki wykonanej wcześniej próbce, sukienka szyła się bezproblemowo. Materiał, z którego skorzystałam (poliestrowo-spandeksowe silki crepe), zachowywał się bardzo przyzwoicie i poza podklejeniem flizelinową taśmą formująca skosów spódnicy nie wymagał większej pracy. Z jego resztek udało mi się nawet wykombinować pasek, którego wnętrze usztywniłam bawełnianą surówką. Całość wyszła wprost idealnie i 100% zgodnie ze zdjęciem modelki z koperty wykroju! Simplicity po raz kolejny nie zawiodło.

I to by było tyle. Kolejną, opoduszkowioną już odsłonę tego modelu, zobaczycie w następnej notce. Prócz poduszek pokażę również zgodne z technikami krawieckimi z lat '40. wewnętrzne wykończenie sukienki.

Stay tuned!

Sukienka w styl lat '40.: uszyłam sobie

Wykrój: Simplicitty 1587, dzięki uprzejmości Outletu Tkanin

Tkanina: silki crepe (97% poliester, 3% spandex), Tkaniny Darpol z Pułtuska

40s style dress: made by me

Pattern: Simplicitty 1587

Fabric: silki crepe (97% polyester, 3% spandex)

4 stycznia 2018

Piramidalnie zabawne!

8 raz(y) skomentowano

No i spódnicy nie skończyłam, bo jakoś tak bardziej w ostatnie dni roku zajęłam się chorowaniem (tak, tak, brawa dla mnie!). Ale…

Miałam na tyle siły, aby uszyć - wspólnie z panem Marchewką - piramidkę dla mojej 9-miesięcznej przesłodkiej bratanicy!

Wykorzystałam resztki bawełny, które pozostały mi głównie po szyciu odzieży. Z części skroiłam elementy zabawki, a część pan Marchewka pociął na cienkie paski i wypchał nimi donuty oraz rożek (bazę rożka można wypełnić nieco mocniej, a będzie lepiej stał).

Wykrój na tę piramidkę znalazłam w sieci kilka miesięcy temu. Niestety, nie jestem w stanie podać Wam odnośnika, bo strona, na której był zamieszczony, postanowiła sobie zniknąć. Konstrukcja zabawki jest jednak niezwykle prosta - rożek składa się ze stożka i koła (oba elementy podkleiłam grubą flizeliną), zaś każdy torus z dwóch obręczy. Najmniejszy wyposażyłam w pięć płatków. Dla bezpieczeństwa każdy płatek przeszyłam kilka razy, aby przypadkiem nie uległ wyrwaniu.

Zgodnie z instrukcją, każdą obręcz trzeba było całkowicie przeciąć wszerz - tworząc tunel, którego końce po wypchaniu należało zszyć ręcznie. Znalazłam jednak rozwiązanie, które pozwala wywlec torus na prawą stronę jedynie przez maleńki otworek.

Już przygotowałam instrukcję i wrzucę ją do następnej notki!

PODOBNE WYKROJE:

marchewkowa, blog, szycie, sewing, rękodzieło, handmade, moda, styl, vintage, retro, repro, 1950s, 1960s, Wrocław szyje, w starym stylu, stuffed baby toy, stacker, rings, cotton, child friendly, zabawki dla dzieci, piramidka z bawełny

[kliknij, aby powiększyć]

Piramidka: uszyłam dla bratanicy

Bawełny: ColorMercado, CottonBee, IKEA

Ring stacker toy: made by me for my niece

Cottons: ColorMercado, CottonBee, IKEA

7 września 2017

Ktoś krzywo pociachał

19 raz(y) skomentowano

Nie ustaję w szyciu prostych letnich sukienek. I to wcale nie dlatego, że myślę już o przyszłym roku! Tradycyjnie na początku jesieni wybieramy się z panem Marchewką na Maltę. Tak, wiem, że byliśmy już tam trzy razy, ale czwarty przecież nie zaszkodzi. Na tej wyspie po prostu nie można się nudzić. Prawda?

Ale nie o Malcie ma być dzisiejsza notka, a o krawieckich przeróbkach.

Dwa tygodnie temu moja mama wynalazła w sklepie z używaną odzieżą namiotową sukienkę w dużym rozmiarze, uszytą z białej haftowanej bawełny i nieco mniej uroczej granatowej dzianiny o fakturze drobnej siateczki. Mimo że sukienka była opatrzona metką F&F, to ewidentne były tu dość mocne przeróbki - ktoś krzywo pociachał te piękne wyszywane kwiaty i wstawił dwa szerokie poliestrowe pasy:

Ponieważ jestem wielką miłośniczką tego typu haftowanych tkanin, postanowiłam niezwłocznie oddać sukience jej dawny urok. (Tak szybko wzięłam się za prucie, że nie zdążyłam zrobić zdjęcia "przed" i stąd powyższy rysunek).

Rozcięłam szwy boczne materiału wierzchniego i podszewki, rozprułam zaszewki, wyprułam i od razu wyrzuciłam doszyte pasy (podszewka też je posiadała).
Z oryginału pozostawiłam podkrój szyi z łezką na karku oraz górną cześć podkrojów pach.
Następnie sfastrygowałam materiał wierzchni oraz podszewkowy i potraktowałam je jako jedną warstwę...
...do której przyłożyłam wykrój, z którego korzystałam w trakcie szycia sukienki z falbankami.
Po wykrojeniu góry i zszyciu zaszewek do jej dolnego brzegu doszyłam pozostały pas bawełny. Jego przód jest lekko zmarszczony.
Następnie zszyłam szwy boczne (tu miała miejsce pierwsza przymiarka) i wykończyłam podkroje pach.
Na koniec podłożyłam warstwę podszewkową, a dół sukienki wykończyłam haftowaną taśmą z ozdobnym brzegiem.

Nie ma co ukrywać, że takie przeróbki pochłaniają znacznie więcej czasu niż szycie sukienki od nowa, ale czasem naprawdę warto!

Ach, zapomniałabym o najważniejszym. Główną inspiracją były tu popularne w latach sześćdziesiątych sukienki z opuszczoną talią.

Przód:

szycie, krawiectwo, rękodzieło, blog, marchewkowa, lata '60, sukienka z opuszczoną talią, haftowana bawełna, przeróbka, retro, vintage, sewing, handmade, DIY, 1960s style, drop waist dress, embroidered cotton, upcyclingm, Wrocław szyje

[kliknij, aby powiększyć]

Dół z ozdobną falbanką:

[kliknij, aby powiększyć]

Tył:

[kliknij, aby powiększyć]

Łezka na karku pozostała z oryginalnej sukienki:

[kliknij, aby powiększyć]

[kliknij, aby powiększyć]

Sukienka wizytuje Maltę (zdjęcie wykonane w Marsaskali):

[kliknij, aby powiększyć]
Fot.: pan Marchewka

Ta sama poza, ale w innym miejscu i w towarzystwie kota ;]:

[kliknij, aby powiększyć]
Fot.: pan Marchewka

Mini sukienka w stylu lat '60: uszyłam sobie

Materiał: pozyskany z sukienki F&F

Kapelusz: produkt maltański

1960s style dress: made by me

Fabric: upcycled F&F dress

Hat: made in Malta

9 lutego 2016

O tym jak Reiss stał się Balenciagą

59 raz(y) skomentowano

Kolejnym świetnym sposobem pozyskiwania dobrej jakości materiałów jest wyszukiwanie w lumpeksach niezniszczonej odzieży w dużych rozmiarach. Można śmiało założyć, że jeśli materiał bez problemu przetrwał pobyt w lumpeksie, to posłuży nam dobrych kilka lat.

Jako że ostatnio zamarzyła mi się kurtka z wełny w intensywnym kolorze, od razu rozpoczęłam poszukiwania odpowiedniej tkaniny. Miałam szczęście! Na Allegro wyczaiłam bardzo duży (sprzedawca oceniał go na 46+) płaszcz z amarantowego wełnianego diagonalu. Jak się później okazało, zapłaciłam 20 zł za okrycie marki Reiss, które pierwotnie kosztowało 350 £! Co najciekawsze, na stronie tej marki znalazłam informację, że inspiracją do jego stworzenia były płaszcze projektu Balenciagi z lat '50.

Wszystko to sprawiło, że postanowiłam nie przerabiać płaszcza na kurtkę, a jedynie nadać mu formę bardzo zbliżoną do luźnych, grzybkowatych modeli, królujących na wybiegach w połowie ubiegłego wieku.

Osoby, które czasem zaglądają na moje profile społecznościowe, mogły zobaczyć, jak wyglądał oryginał. Był to sięgający do kostek wór, o rękawach kończących się sporo za palcami i rozcięciem kończącym się w połowie pleców (musiało dawać niezły przewiew! ;]). Poza naderwanymi zatrzaskami i uszkodzoną podszewką płaszcz nie zdradzał żadnych oznak użytkowania. W kieszeniach znalazłam nawet resztki nici, którymi były one zszyte w trakcie produkcji. Samo okrycie było uszyte bardzo starannie i "domowo"- w ogóle nie użyto tu owerloka, podłożenia i poduszki (ręcznie wycinane kawałki ociepliny) przymocowano ręcznie, flizeliną i taśmą formującą podklejono miejsca i szwy narażone na wyciąganie, zaś kieszenie i podkroje pach przymocowano paskami z podszewki (zapobiegają przemieszczaniu się tych elementów). Oznaczało to, że szwy, których nie zamierzałam ruszać, w ogóle nie wymagały poprawki.

A jakich zmian dokonałam?

Mocno skróciłam dół (sięga tuż za kolano) i rękawy (coś pomiędzy 3/4 a 7/8).
Całkowicie wymieniłam podszewkę (oryginalna rozeszła się na szwach). Nową skroiłam na podstawie starej, z pominięciem rozcięcia tyłu, z dwóch podszewek: atłasowej oraz cienkiej i elastycznej (naprawdę nie lubię, kiedy podszewka rękawów odcina mi dopływ krwi).
Wyprułam poduszki z ramion, gdyż niezbyt korzystnie układały się na mojej sylwetce.
Rozprułam szew tyłu i pozbyłam się rozcięcia.
Aby płaszcz zwężał się ku dołowi, na tyle uformowałam zaszewki, zaś przód drobinę zwęziłam, co wymagało rozprucia szwów bocznych prawie do rękawów.
Zmodyfikowałam nieco podkroje pach i szew biegnący w poprzek pleców.
Dla lepszej ochrony przed zimnem dodałam rząd zatrzasków (oryginalnie były tu dwa zatrzaski).

Nietknięte pozostały jedynie kieszenie, szwy ramion i piękny, dwuwarstwowy kołnierz, a cała przeróbka była bardziej pracochłonna niż szycie płaszcza od nowa. Jej efekt zobaczycie na zdjęciach:

Zapięty przód.