Typowy wpis dresiarski

Co to za wiosna, ja się pytam?! Co to za wiosna, że do tej pory musiałam zasuwać w zimowym płaszczu?

Na szczęście wygląda na to, że w końcu zmierza ku lepszemu, bo wczoraj mogłam pośmigać nieco w uszytej niedawno bluzie z Burdy 7/1961. A że wspomnianą bluzę Burda umieściła w dziale z piżamami, sesję zdjęciową postanowiłam przenieść do sypialni. O!

Bez zbędnego marudzenia...

[kliknij, aby powiększyć]

[kliknij, aby powiększyć]

[kliknij, aby powiększyć]
Zdjęcia wykonał pan Marchewka

PL

Bluzo-kurtka: uszyłam sobie

Wykrój: Burda 7/1961

Tkanina (bawełna przypominająca nieco pikę): Tkaniny Darpol

Spodnie: wyszukane w lumpeksie przez moją mamę, a potem pociachane i przerobione przeze mnie

EN

Jacket: made by me

Pattern: Burda 7/1961

Fabric: Darpol

Denim trousers: thrifted by my mom and refashioned by me

Co robić, jak przygotować wykrój półpodszewki?

Półpodszewka - rzecz bardzo przydatna i od dawna stosowana w męskich marynarkach, ale świetnie spisująca się również w damskiej odzieży. Jej zadaniem jest zabezpieczenie wrażliwych elementów wiosennego czy letniego żakietu/płaszcza przed nadmiernym wyciąganiem i odkształcaniem się w trakcie eksploatacji oraz zapewnienie przewiewu, który pełna podszewka zwykle uniemożliwia.

Poniżej znajdziecie dwie metody, które warto rozważyć przy szyciu damskich wierzchnich okryć z lekkich lub rozciągliwych materiałów.

Metoda 1

Podszewka obejmująca górną część pleców. Chroni przede wszystkim tylną część ramion oraz okolice łopatek. W przypadku tej metody całkowicie pomijamy rękawy.

Do jej wykonania będzie nam potrzebny element wykroju obejmujący plecy. Dla ułatwienia warto odrysować go podwójnie, łącząc ze sobą linie środka pleców. Następnie na szwie bocznym wyznaczamy punkt w odległości ok. 10 cm od podkroju pachy (wiele zależy od tego, jak długa ma być nasza półpodszewka) i łączymy go z punktem kończącym ramię. W ten banalny sposób uzyskujemy wykrój, który przenosimy na nowy kawałek pergaminu, pamiętając o zachowaniu wszystkich zaszewek. Kroimy go dwa razy.

Dół wyciętej półpodszewki podkładamy, a następnie oba elementy układamy na wyciętym z materiału wierzchniego elemencie pleców i fastrygujemy wzdłuż szwu bocznego, podkrojów pach i szyi oraz szwów ramion. Przy fastrygowaniu do szwu bocznego i przeciwległego ramienia dół podszewki należy lekko naddać, aby zapewnić większą swobodę ruchu na środku pleców (luz oznaczony kropkami).

Odszycie podkroju szyi będzie w tym wypadku leżało na podszewce.

Metoda 2 (tę zastosowałam w uszytej niedawno bluzie)

Podszewka obejmująca górną część przodu i pleców. Tu wzmacniamy nie tylko plecy, ale i górną część przodu. W przypadku tej metody można się również pokusić o rękawy. 

Wykrój przodu odrysowujemy ok. 10 cm poniżej podkroju pachy i na lini styku podszewki z odszyciem środka przodu (ewentualnie z odszyciem podkroju szyi - o ile występuje). Zachowujemy zaszewki.

Wykrój tyłu odrysowujemy ok. 10 cm poniżej podkroju pachy, z pominięciem odszycia podkroju szyi i z trzycentymetrową fałdą na środku tyłu (zapewni nam swobodę ruchu). Zachowujemy zaszewki.

Wyciętą (przód dwa razy, tył raz z podwójnie złożonego materiału) z materiału półpodszewkę zszywamy, podkładamy jej dół, a następnie wszywamy do żakietu/płaszcza, tak jak podszewkę pełną. 

Wszywacie półpodszewkę do swojej odzieży? Co myślicie o takim rozwiązaniu?

Ołówkowa ochota albo i wola

Od dawna miałam ochotę na ołówkową spódnicę z bawełny w kratkę vichy. Taką całkowicie prostą, bez podszewki, czyli lekką i przewiewną. Moje pragnienie wzrosło znacznie, kiedy w sklepie Drecotton wypatrzyłam dwustronną bawełnę w kratkę o przeróżnych kolorach. Wybrałam czerwoną i nabyłam metr tkaniny.

Nim materiał dotarł (a zajęło mu to tylko dobę), z Burdy 7/1961 przerysowałam wykrój spódnicy, a właściwie dołu sukienki, i wykonałam próbkę. Próbka była tu konieczna nie tylko dlatego, że do tej pory nie szyłam spódnicy ołówkowej z prostokąta wyposażonego w 10 [!!!] zaszewek, ale również dlatego, że już po samych wymiarach widziałam, iż rozmiar znacznie odbiega od tego, co podaje tabla (częsty przypadek w starych magazynach).

A tak na marginesie, to jednoczęściowy wykrój świetnie współgra z wszelkimi geometrycznymi wzorami. Znacznie minimalizujemy tu ciachanie tkaniny, a tym samym możliwość niewłaściwego dopasowania.

[kliknij, aby powiększyć]

Do wspomnianego modelu wprowadziłam dwie poprawki - zwęziłam biodra i dodałam ułatwiający poruszanie się rozporek. 

Całość uszyłam zgodnie ze starą instrukcją. Pozostawiłam również klasyczny zamek z zakładką, choć wymagał naprawdę dużo pracy przy dopasowywaniu kratki. 

Spódnica wyszła naprawdę przyzwoicie i świetnie wygląda z kaszmirowym sweterkiem, który mama wyszukała dla mnie w lumpeksie.

O tak:

[kliknij, aby powiększyć]

[kliknij, aby powiększyć]

[kliknij, aby powiększyć]

[kliknij, aby powiększyć]

Klasyczny zamek z zakładką:

[kliknij, aby powiększyć]

Rozporek na tyle:

[kliknij, aby powiększyć]

PL

Spódnica ołówkowa z prostokąta: uszyłam sobie

Wykrój: #3104 z Burdy 7/1961

Materiał - bawełna dwustronna w kratkę vichy: Drecotton.pl

Kaszmirowy sweter: wyszukany przez mamę w lumpeksie

Okulary przeciwsłoneczne: Zara

EN

One-piece pencil skirt: made by me

Pattern: #3104, Burda 7/1961

Gingham check cotton: Drecotton.pl

Cashmere jumper: thrifted by my mom

Sunglasses: Zara

Mam dres!

Na początku tego roku nabyłam na Allegro Burdę 7/1961 i zakochałam się w niej bez pamięci. Nie ma w tym numerze wykroju, którego nie chciałabym uszyć! Koniec lat '50. i początek lat '60. to zdecydowanie mój ulubiony okres w historii ubioru. Kroje są nadal niezwykle kobiece, podkreślające figurę klepsydry, ale już można w nich zauważyć tą lekkość i dziewczęcość, która towarzyszyła siódmej dekadzie XX wieku.

Wróćmy jednak do Burdy. W tym oto numerze w dziale z piżamami i odzieżą podomową wykryłam dresik złożony z kwiecistej kurtki i dżersejowych spodni. A że był to dres urody niesłychanej, od  razu zabrałam się za poszukiwanie odpowiedniego materiału na bluzę.

W końcu w internetowym sklepie Darpol trafiłam na przepiękną kwiecistą bawełnę z domieszką włókien elastycznych, o fakturze przypominającej pikę. Co najlepsze, do materiału w kwiaty można było dokupić wersję bez wzoru. Bez większej zadumy kupiłam 160 cm tkaniny, w tym 30 cm bez wzoru.

Wykrój w rozmiarze 40 (według tabeli to współczesne 36/38) okazał się jednak prawdziwym czteroosobowym namiotem i wymagał porządnego zmniejszenia. Poza zmianą szerokości bluzy i  pominięciem zewnętrznej kieszeni (zabrakło mi materiału w kwiaty) nie wprowadziłam tu żadnych znaczących zmian.

Jak zobaczycie na poniższych zdjęciach, wszystkie zapasy oraz podłożenie wykończyłam lamówką, zaś górę kurtki wyposażyłam w bezrękawową półpodszewkę. Takie rozwiązanie nie tylko zapewnia większy przewiew w ciepłe dni, ale też chroni najbardziej narażone na wyciąganie elementy odzieży. 

Początkowo wnętrzności miały być wykonane z granatowej i rozciągliwej podszewki. Pech jednak chciał, że w trakcie wypruwania jednej z fastryg zrobiłam w niej dziurę jak stąd na ISS-a (A swoją drogą... Oglądaliście piątkowy start i lądowanie rakiety Falcon 9? To było coś!) i musiałam wymienić ją na podszewkę, którą pozyskałam z poszewek kupionych kilka lat temu.

A wszystko wyszło tak:

[kliknij wybrane zdjęcie, aby je powiększyć]

PL

Bluza/kurtka: uszyłam sobie

Wykrój: Burda 7/1961

Materiał wierzchni: Tkaniny Darpol

EN

Jacket: made by me

Pattern: Burda 7/1961

Shell fabric: Tkaniny Darpol