... czyli pan Marchewka recenzuje iPhone’a 6 Plus.
Pierwsze spojrzenie: czemu to takie duże?
Niby wiedziałem, czego się spodziewać. Niby oglądałem sobie makiety iPhone’a 6 Plus w sieci. Niby macałem należącego do koleżanki z pracy Samsunga Note, który ma podobne wymiary.
A jednak...
A jednak pierwszym wrażeniem po wyjęciu iPhone’a 6 Plus z pudełka** był szok. Jakie to wielkie! Jak to trzymać? W porównaniu z moim poczciwym iPhonem 5 to istny gigant:
[kliknij, aby powiększyć]
Z czasem zacząłem się przyzwyczajać do wielkości i - jak się spodziewałem przed zakupem - doceniać fakt, że w końcu mam ekran, którego całkiem nie zasłaniam swoimi grubaśnymi palcami. Jednak problemy z trzymaniem tego telefoniska jak na razie pozostały...
[kliknij, aby powiększyć]
Jeszcze trochę marudzenia
Szóstą (a tak naprawdę dziesiątą***) odsłonę iPhone’a kupiłem raczej z konieczności (poprzedni się już ciut zestarzał, a ma jeszcze posłużyć Marchewkowej - ona lubi vintage ;]) niż z wewnętrznej potrzeby. Na pierwszy rzut oka iPhone 6 (czy też 6 Plus) nie ma nic takiego, co sprawiałoby, że natychmiast chce się sięgnąć do portfela - żadnej przełomowej technologii, żadnej obowiązkowej opcji. Jasne, procesor jest szybszy, bateria pojemniejsza, ekran... sami wiecie, ale brak tego czegoś, co wyróżniałoby nowy model na tle poprzedników.
Co gorsza, iPhone 6 (nie ma tu różnicy między plusowym a bezplusowym) był dla mnie z początku przykrym szokiem estetycznym. Przyzwyczaiłem się do szkła, andodyzowanego metalu i ostrych krawędzi, a tu dostaję jakieś obłości i lśniące aluminium...
[kliknij, aby powiększyć]
Na szczęście wady te po kilku dniach używania okazały się powierzchowne. Fakt, nie ma przełomu, ale drobne udogodnienie składają się w całość, która na co dzień naprawdę robi różnicę. Fakt, estetyka się zmieniła, ale to wciąż Apple****.
Wreszcie o zaletach
No dobrze, większość wad nowego sztandarowego produktu Apple to albo kwestia nadmiernie wysokich oczekiwań, albo nieoswojenia się z nowym produktem. Ale czy nowy iPhone ma jakieś widoczne zalety? No pewnie, że tak.
Pierwszym, co rzuca się w oczy, jest oczywiście ekran. Tak, wiem, że marudziłem, że jest za duży... wymiary są jednak - paradoksalnie - także ogromną (he, he) zaletą. Nagle okazuje się, że iPhone sprawdza się w zastosowaniach, do których do tej pory potrzebny był iPad - można czytać komiksy, książki, a nawet gazety, grać w gry, nie wypatrując sobie oczu, komfortowo przeglądać RSS-y czy korzystać z pakietu aplikacji biurowych. Wspominałem już, że wreszcie nie zasłaniam sobie ekranu paluchami? No właśnie - iPhone 6 Plus to ideał dla grubopalczastych (czyli np. orangutan by się ucieszył).
Ogromne wrażenie robi aparat. Był to jeden z powodów, dla których wybrałem wersję Plus - tylko ona oferowała optyczną stabilizację obrazu. Ostatnie wakacje nauczyły mnie, że warto prócz dobrego aparatu mieć ze sobą iPhone’a z dobrym aparatem - radzi on sobie w sytuacjach, które zwykły aparat przerastają (płynne składanie na bieżąco panoram, lepszy focus, szybsze dostosowywanie się do warunków oświetleniowych). Już iPhone 5 dawał radę, “szóstka” po prostu zachwyca. Jakość zdjęć w większośći wypadków nie odbiega od tego, co oferuje wielbiony (także przeze mnie) Fujifilm X100S, opcje oferowane przez oprogramowanie (panoramy, focus, kręcenie filmów w zwolnionym i przyśpieszonym tempie) zostawiają ten genialny kompakt daleko w tyle. Gdyby iPhone’a 6 Plus kupować tylko ze względu na aparat - też byłoby warto! Mogę nawet przymknąć oko na ten nieszczęsny wystający obiektyw...
Funkcje, które zostały “tylko” ulepszone w stosunku do poprzednich wersji też były dla mnie często nowością w końcu nie miałem iPhone’a 5s, a więc po raz pierwszy zetknąłem się z czujnikiem linii papilarnych czy korpocesorem ruchu. Jakie wrażenia?
Czytnik linii papilarnych powala na kolana. Wymogi korporacyjnego bezpieczeństwa sprawiają, że muszę zabezpieczać telefon skomplikowanym hasłem. Teraz do jego odblokowania nie muszę już wklepywać szeregu literek - wystarczy, że dotknę czujnika. Jest to absolutnie zachwycające i oszczędza mnóstwo czasu i nerwów.
Koprocesor ruchu działa... i na razie tyle mogę o nim powiedzieć. Trudno porównać np. zliczanie kroków, bo wcześniej korzystałem z Moves (zrezygnowałem po tym, jak przejął go Facebook), a teraz z Human. Wiem tylko, że działa i zlicza.
Barometr to już zupełna nowość. Ponieważ mam fioła na punkcie pogody (fakt, że jako meteopata źle znoszę zmiany ciśnienia jeszcze to zafiksowanie wzmaga), niezwykle cieszy mnie możliwość śledzenia zmian ciśnienia. Dla osób normalnych będzie to pewnie niewiele znaczący dodatek.
Marchewkową zaś urzekła iPhone’owa wersja GarageBand - “szóstka” jest na tyle duża, że na instrumentach można swobodnie grać i na tyle mała, że nawet perkusja mieści się w dłoni.
Koniec końców, pokochałem nawet przynajmniej jeden aspekt nowego wyglądu - zakrzywiony ekran. Lekko wygięte szklane krawędzie sprawiają, że ekran wydaje się większy i nic nie odwraca od niego uwagi. Mała rzecz, a cieszy i świadczy o przywiązaniu Apple do szczegółów.
[kliknij, aby powiększyć]
I tylko nadal mam wątpliwości, czy mój nowy nabytek nie wyślizgnie mi się kiedyś podstępnie z dłoni. Pocieszam się, że każdy poprzedni z moich iPhone’ów zniósł bez szwanku wiele upadków, a ostatni prawie się utopił i też to przeżył, by służyć nowej właścicielce.
Gdzie te aplikacje?
Zalety może byłyby bardziej widoczne, gdyby nie zaspali producenci aplikacji. Mało jest jeszcze zarówno tych, które czerpią z zalet iOS 8, jak i tych, które korzystają z nowych komponentów, jak barometr czy koprocesor ruchu - ale zwłaszcza tych, które w pełni wykorzystują ogromny ekran. Pierwszego dnia korzystania z “szóstki” okazało się na przykład, że mój ukochany czytnik RSS, Reeder, nie ma wersji dostosowanej do ekranu iPhone 6 Plus, co skutkuje wyświetlaniem tesktu w niepotrzebnie monstrualnym powiększeniu. Musiałem się przesiąść na szybciej zaktualizowane Unread. Na krótko jednak - w parę dni później pojawiła się aktualizacja Reedera.
Unread:
[kliknij, aby powiększyć]
Reeder:
[kliknij, aby powiększyć]
Problem był też z barometrem - apki barometrowe albo są absolutnie ohydne w wyglądzie, albo ubożuchne w parametry (historia, wybór jednostek). W końcu zdecydowałem się na Pressur, ale i ta aplikacja jeszcze wymaga deweloperskiej pracy:
Pressur:
[kliknij, aby powiększyć]
Niewiele było aplikacji, które zachwyciły mnie swym przygotowaniem do iOS 8 i iPhone’a 6 - na ich wysyp musimy jeszcze poczekać. Poniżej kilka chlubnych wyjątków:
IMDB:
[kliknij, aby powiększyć]
Za to są akcesoria
W sumie nie powinno to zaskakiwać - chyba łatwiej zrobić obudowę w odpowiednim kształcie niż przepisać niezliczone wiersze kodu: producenci akcesoriów zostawili w tyle twórców aplikacji i dostępne są już liczne obudowy dla nowego modelu iPhone’a. Jako że ostatnio nauczyłem się używać iPhone’a bez obudowy, potrzebowałem tylko czegoś, co pozwoli go bezpiecznie nosić przy sobie - jego wielkość sprawia, że nie zmieści się w każdej kieszeni (choć wojskowa kurtka z demobilu mieści go akuratnie). Mój wybór padł na oferowaną w allegrowym sklepie Best2Trade kaburę ze skóry i muszę przyznać, że jak na razie sprawdza się ona idealnie - solidne wykonanie, dobre zapięcie, swobodnie mieści wielgachny telefon, jednocześnie pozwalając łatwo go wysunąć (wielgachny... wysunąć... mój Boże, co ja wypisuję).
Czas na werdykt
Do iPhone’a 6 Plus na pewno trzeba się przyzwyczaić. Oswojenia wymaga i wielki ekran, i całkiem nowa konstrukcja obudowy. Konserwatywne podejście Apple - ewolucja zamiast rewolucji, nie wprowadzamy pośpiesznie nowinek jak producenci androidowi, tylko dodajemy spokojnie dopracowane i sprawdzone rozwiązania - nigdy chyba nie było tak wyraźnie widoczne. Jednak iPhone 6 Plus ma wszelkie szanse stać się moim nowym ulubionym telefonem - jak wszyscy jego poprzednicy. Pozostaje mieć nadzieję, że znajdę sposób na jego optymalne trzymanie - bo na kołysanie leżącego na biurku telefonu, spowodowane wystającym obiektywem nic się już nie poradzi.
Warto tu wspomnieć, że oba modele iPhone’a 6 sprzedają się jak ciepłe bułeczki - mojego musiałem zamawiać z dużym wyprzedzeniem, a i tak załapałem się dopiero na drugą dostawę, która w dodatku rozeszła się na pniu.
PS Jako że Marchewkowa przetrzymała mnie z publikacją wpisu, w międzyczasie zdążyłem trochę poużywać nowego Plusa. Nie spadł mi ani razu (więc bez przesady z tą śliskością), natomiast przyzwyczaiłem się do używania go oburącz i teraz jest to dla mnie tak odruchowe, jak używanie iPhone'a 5 jedną ręką. Widać tak ma być.
* Reakcja Marchewkowej przy pierwszym kontakcie z nowym iPhonem. Śliski tak naprawdę nie jest, ale faktycznie gładka aluminiowa obudowa sprawia, iż wydaje się, że telefon za moment wyślizgnie się z dłoni.
** W przypadku pudełka Apple - po raz pierwszy chyba - przesadziło z minimalizmem. Na pierwszy rzut oka nie da się z niego odczytać nawet koloru telefonu.
*** iPhone, iPhone 3G, iPhone 3GS, iPhone 4, iPhone 4S, iPhone 5, iPhone 5C, iPhone 5S, iPhone 6, iPhone 6 Plus.
**** Którego historia zatoczyła koło i wróciła do pierwszego iPhone’a.