Nad rzeką opodal krzaczka...

Cały mijający tydzień spędziłam nad wykrojem asymetrycznej spódnicy, którą wypatrzyłam w Burdzie z lutego 1958. Jako że gotowca nigdzie nie znalazłam, postanowiłam samodzielnie zmodyfikować model, z którego powstała spódnica z kontrafałdą. Wystarczyło dodać zakładki, co oczywiście okazało się zadaniem nie tak łatwym, na jakie wyglądało. Ale już po setnej próbie wpadłam na prostą metodę ich modelowania i ostatecznie wykrój powstał. Od piątku leży sobie na tkaninie (wełnianej flaneli) i oczekuje na wycięcie.

Szczegóły tej operacji poznacie w kolejnych notkach, a tymczasem zapowiadany wełniany komplet:

[kliknij, aby powiększyć]
Fot.: pan Marchewka

Spódnica w stylu lat '50.: uszyłam sobie - Burda 8/2011, model 127
Czubek z kokardą: uszyłam sobie (w poprzedniej notce znajdziecie instrukcję wykonania opaski)
Wełna w kratkę: Allegro
Bluzka z rękawami 3/4: Lidl
Buty na 7-centymetrowym obcasie: Deichmann
Kolczyki: Moje Pokoje
Rękawiczki: Ko-Moda
Fryz: jak zwykle trzyma się na tym stelażu

PS Tylko spójrzcie, jak ktoś mnie ładnie narysował! Na ten rysunek natrafiłam przypadkowo, szukając pomysłu na wiosenną sukienkę.

Zwierzę kopytne z Tybetu, czyli jak (uszyć opaskę)

Zgodnie z modą lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, do uszytej ostatnio spódnicy z Burdy 8/2011 dołączyła opaska (świetnie spisuje się również w roli apaszki) z tej samej tkaniny.

Oto krótka instrukcja jej wykonania.

MATERIAŁY:

• tkanina - 85 cm x 17 cm (zapas 1,5 cm wliczony),
• flizelina (cienka i rozciągliwa) - 85 cm x 17 cm,
• drut (najlepiej spisze się drut modniarski) - 87 cm.

Szerokość gotowej opaski: 7 cm. Długość: ok. 84 cm.

WYKONANIE:

1. Flizelinę naprasowujemy na lewą stronę tkaniny.
2. Tkaninę składamy na pół, prawą stroną do środka. Na lewej stronie, pokrytej flizeliną, zaznaczamy linę szycia zgodnie z rysunkiem 2. Na dole zapas wynosi 1,5 cm. Na środku opaski zostawiamy sześciocentymetrowy otwór na wywinięcie.

3. Zszywamy.

4. Przycinamy zapasy na szerokość 0,5 cm. Robimy niewielkie nacięcia na zaokrągleniach. Rogi ścinamy. Uwaga na szew! (rys. 3)

5. Opaskę wywijamy i dokładnie rozprasowujemy.

6. Końce drutu zaginamy, tworząc małe pętelki - dzięki nim drut nie przebije tkaniny (rys. 4).

7. Drut wkładamy do opaski przez pozostawiony otwór (rys. 4). Trzeba będzie go zgiąć. Drut umieszczamy przy dolnym szwie. Można go przyfastrygować do przyciętych zapasów.

8. Otwór zszywamy ręcznie.

GOTOWE!

[kliknij, aby powiększyć]

Dziewczyna z kontrafałdą na przedzie

Była kontrafałda z tyłu*, jest i z przodu.
Na model 127 z sierpniowej Burdy czaiłam się już od momentu ukazania się tego numeru. Szczególnie, że pochodził z kolekcji inspirowanej modą lat pięćdziesiątych. Do przyśpieszenia prac zachęciła mnie Maqda (autorka bloga Bo trzeba mieć jakieś hobby), która w komentarzu pisała, że jest to jedna z fajniejszych burdowych spódnic ołówkowych. I miała rację!

Moja wersja tego prostego i całkiem dobrze dopasowanego wykroju powstała z luźno tkanej wełny w wielokolorową kratkę, którą jeszcze w zeszłym roku kupiłam na Allegro. Jako podszewki użyłam lekkiego złotego atłasu. Ostatnio unikam zwykłych podszewek, bo większość z nich po zszyciu wygląda tak. Biegu za wrocławskim autobusem taki materiał z pewnością by nie przetrwał.

Dziś bez głowy, bo przez szycie mam usta jak glonojad. Nie pytajcie, dlaczego ;].

A tkanina wygląda tak:

[kliknij wybrane zdjęcie, aby je powiększyć]

Wykrój: Burda 8/2011, #127
Wełna: Allegro
Atłasowa podszewka: sklep z tkaninami na ul. Kolejowej we Wrocławiu
Moherowy sweter: H&M
Rękawiczki: Ko-Moda

* Spódnicy z płetwą rekina nie udało mi się do tej pory właściwie zaprezentować, bo plastikowy zamek zechciał dokonać żywota po zaledwie kilku dniach od ukończenia modelu. Ale nie martwcie się, w piątek nabyłam zamiennik i wszystko jest na dobrej drodze, aby spódnica ukazała się na blogu.