100%

Dawno mnie tu nie było - w całości!

A oto całość, czyli zestawienie spódnicy tulipana (lub marchewki ;>) z październikowej Burdy i skurczonego ostatnio swetra:

[kliknij, aby powiększyć]

Pan Marchewka zażyczył sobie (a może, bo ma dziś urodziny) "czegoś o zimie", a więc o zimie będzie wierszyk.

Zimno mi, ale dzielnie chodzę (po sklepach z tkaninami, pasmanteriach i lumpeksach)
bo wełnianą marchewkę mam dziś na lewej i prawej nodze!

Dziękuję za uwagę!

W notce udział wzięły:

Spódnica
Sweter
Kołnierzyk: prezent od właścicielki rags&SILKS
Buty: CCC
Kolczyki: KappAhl Vintage Stories
Rękawiczki: Allegro

Przepis na magnes

... czyli jak wzbogacić go o biało-niebieski porcelanowy wzorek.

Taki:

[kliknij, aby powiększyć]

Składniki:

• stare magnesy lodówkowe* (największy z nich powinien mieć ok. 6o mm szerokości)
  
• papier fotograficzny do drukarek (10 cm x 15 cm, użyłam błyszczącego papieru firmy Brother)
  
• klej do każdego rodzaju papieru (najlepiej płynny klej UHU)
  
• nożyczki
• drukarka
• nadruk (do użytku wewnętrznego, czyli domowego)
  

[kliknij, aby powiększyć]

Wykonanie:

1. Wzór wydrukować na zwykłym papierze. Dopasować poszczególne elementy do magnesów. W razie konieczności nadruk pomniejszyć.
   
2. Wydrukować wzór na papierze fotograficznym, który zapewni większą trwałość gotowych magnesów.
   
3. Rozciąć wydruk na części odpowiadające poszczególnym magnesom, ale nie wycinać dokładnych kształtów.
   
4. Magnesy dokładnie pokryć płynnym klejem i odczekać 2-3 minuty, aż nieco przeschnie.
5. Docisnąć wzory do magnesów.
   
6. Kiedy klej wyschnie, wyciąć wzory, tnąc po oznaczanych liniach brzegu.
7. Przetestować na dowolnym metalowym przedmiocie (przetestowałam na osiemdziesięcioletniej puszce na kawę)!
   

GOTOWE!

* Jeśli nie mamy starych magnesów, wzór można wydrukować na arkuszach magnetycznych do drukarek.

Sweterek się Pani skurczył!

Bal mi uciekł na 5-go marca, co oznacza, że mogę nieco przystopować z pośpiesznym krojeniem i szyciem sukienki z bawełnianej satyny. Powstałą pustkę wypełniłam przeróbką zmechaconego i nieco już rozciągniętego, ale ciągle ukochanego swetra. No przecież nie mogłam go wyrzucić! Z pomocą w jego odświeżeniu przyszła mi instrukcja przygotowana przez autorkę bloga Elegant Musings!

I oto efekty:

PRZED - szeroki i długi sweter, PO - krótki sweter w stylu lat '50.

[kliknij, aby powiększyć]


[kliknij miniaturę, aby ją powiększyć]

Do gotowego swetra doprawiłam kołnierzyk wykonany na szydełku i podarowany mi przez właścicielkę sklepu rags&SILKS.

[kliknij, aby powiększyć]

Po dokładną instrukcję przerobienia swetra zgłoście się do Casey Brown.

Sweter: kupiony przez moją mamę w lumpeksie
Kołnierzyk: prezent od właścicielki sklepu rags&SILKS
Do zszycia swetra użyłam igły do dzianin - 130/705H, grubość 75

Rodzaj roślin cebulowych z rodziny liliowatych

W kolejce przed wykrojami, które można było zobaczyć w poprzednim poście, czeka spódnica stylizowana na tulipanki popularne na początku lat '60. oraz sukienka na bal karnawałowy - wykrój z 1958 r. (czerwona sukienka na dole strony), przedrukowany w Burdzie z grudnia 2007 r.

Spódnica tulipan to model nr 115 pochodzący z Burdy 10/2010. Wykrój pozornie łatwy, ale niech Was nie zmyli oznaczenie przedstawiające kropeczkę i połówkę kropeczki oraz zdjęcie! Moja wersja wymagała kilku znaczących modyfikacji:

• zmniejszenia do rozmiaru 32 (ten model dostępny jest w rozmiarach od 36 do 44) - wykrój jest wręcz ogromny i zwykle małe burdowe 36 nosiłabym w okolicach kostek;
  
• usunięcia kieszeni, zbytnio wypychających okolice bioder;
• wszycia podszewki, której Burda nie uwzględniła (a, jak wiadomo, bez podszewki wełniane spódnice swobodnie zmierzają w kierunku szyi);
  
• poszerzenia paska
• oraz wydłużenia całej spódnicy - ud nie pokazuję (a szkoda - przyp. p. Marchewka)!
  

Po wprowadzeniu powyższych zmian stwierdzam, że spódnica spełnia moje oczekiwania i nawet jest podobna oryginału ze stycznia 1961 roku.

Efekt końcowy, jak i bezpośrednia, emocjonująca relacja z szycia sukienki balowej już wkrótce!

Stay tuned!

[kliknij, aby powiększyć]
Zdjęcie z Burdy za pozwoleniem właściciela.

Na zdjęciu spódnica jeszcze niewykończona - rozłożony pasek w talii, niepodwinięty dół (ładne niteczki?).

Tkanina wełniana: Allegro

Wykrój: Burda 10/2010 lub BurdaStyle.com (wykrój w formacie PDF, opis w języku angielskim, cena: 5,40 USD)

Jeśli szyłyście ten model spódnicy, pochwalcie się!

Placeholder

Zamawiania archiwalnej Burdy idzie mi już tak sprawnie, że wypada się tym pochwalić (z braku laku dobre i to ;>).
Dziś dotarły do mnie numery z wykrojami w stylu lat '50 i '60.

Na poniższym zdjęciu możecie zobaczyć:

• suknię ślubną skopiowaną od Jackie Kennedy. Jako że chwilowo nigdzie nie wychodzę, na podstawie tego wykroju powstanie letnia sukienka - Burda 03/2008 (w tym numerze znajdziecie również suknie Grace Kelly, Mii Farrow czy księżnej Windsoru Wallis Simpson!);
  
• sukienkę - w dwóch wersjach - inspirowaną modą początku lat sześćdziesiątych - Burda 05/2007
• oraz (najbardziej mnie cieszący) przedruk wykroju z roku 1960 - Burda 12/2007.
  

[kliknij, aby powiększyć]

Zawartość wszystkich numerów Burdy przejrzycie TU (strona w języku rosyjskim).

A TU znajdziecie informacje o sposobie ich zamawiania.

Brrrains... We need your brrrains...

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU życzy Marchewkowa z panem Marchewką!

[kliknij, aby powiększyć]

Zzombifikowaliśmy się na potrzeby przyjęcia sylwestrowego zorganizowanego przez Godfrey.