Mr. Carrot

Dobrze wiecie, że mam obsesję na punkcie kapeluszy i wszelakich nakryć głowy. Powiem Wam w wielkiej tajemnicy (proszę nie rozgadywać! :>), że nie jestem w tym szaleństwie odosobniona. Otóż pan Marchewka podziela moje zamiłowania i dziś zamierza pokazać tu swoje ostatnie nabytki. Oba nakrycia - wełniany kapelusz (po lewej) oraz narciarkę (po prawej) - kupił u zapamiętanego z dzieciństwa czapnika (odpowiednika modystki produkujący męskie nakrycia głowy).

A oto pan Marchewka i jego czapki:

[kliknij, aby powiększyć pana Marchewkę]

*

Wełniany kapelusz (po lewej) oraz narciarka (po prawej): czapnik z Głogowa
Skórzana ramoneska: Running Bear (kupiona w Dzikim Zachodzie pod Dworcem Świebodzkim)
Koszulka z rosomakiem: TeeFury
Koszulka z mieczem: Wil Wheaton (czyli Wesley Crusher ze Star Treka) for Jinx

Popelina!

Jeszcze maszyna dobrze nie ostygła, a pod igłą miejsce wełny parzonej zajęła sztywniejsza popelina merceryzowana (tkanina bawełniana o prążkowanej fakturze i jedwabistym blasku).
Powstanie z niej sukienka wyposażona w narzutkę osłaniającą ramiona, czyli to, co widzicie w prawym dolnym rogu pierwszego zdjęcia.

A poniżej jeden z gotowych już elementów - kieszeń wpuszczana (która według pana Marchewki jest potworem pożerającym dłonie ;]). Pierwsza w mojej krawieckiej karierze!

[kliknij, aby powiększyć]


[kliknij, aby powiększyć]

Tkanina: Allegro (użytkownik: Piegatex)

P.S. A już pojutrze (w sobotę) odbędzie się wrocławska wymiana odzieży! Kto się ze mną wymieni?
Szczegóły na magiakobiet.pl.

Była sobie awaria

W związku z awarią serwera od 6 listopada (do dnia dzisiejszego) nie docierały do mnie wiadomości wysłane na marchewkowego maila - jz@marchewkowa.pl.

Wszystkie osoby, które w tym czasie próbowały się ze mną skontaktować, proszę o ponowne przesłanie wiadomości.

Za utrudnienia przepraszam!

3...2...1... GO...!

...TOWE!

Po ponad dwóch tygodniach lenistwa i zaniedbywania bloga (przynajmniej dokonałam małej korekty logo ;]) powracam nie tylko z obiecywanym ostatnio żakietem/krótkim płaszczykiem z wełny parzonej, ale i ołówkową spódnicą, którą uszyłam na początku września.

Płaszczykiem cieszę się już od kilku dni, choć jest nieco za ciepły na te wios... jesienne upały. Samo szycie wełny poszło całkiem sprawnie, a to dzięki niezawodnej maszynie z Lidla, która poradziła sobie z sześciokrotnym złożeniem tej dzianiny. W trakcie procesu produkcyjnego dokonałam niewielkich zmian. Zapowiadana srebrna podszewka przybrała kolor czerwonego wina (widoczna na miniaturce numer dwa), a rękawy 3/4 urosły do 7/8.

Poniżej zdjęcia z soboty:

[kliknij zdjęcie, aby je powiększyć]

[kliknij miniatury, aby je powiększyć]

Jeśli zdecydujecie się na uszycie tego żakietu (Burda 10/2010, model 113) , zwróćcie uwagę na wielkość kołnierzyka. Ten element wykroju warto odrysować o rozmiar większy od reszty modelu. Dzięki temu prostemu zabiegowi jego wszycie staje się łatwiejsze, a on sam znacznie ładniej się układa. Zapasy na podłożenie podszewki powinny wynosić ok. 3-4 cm, a nie - jak podaje opis - 1 cm.

*

Krótki płaszczy z wełny parzonej: Burda 10/2010 oraz Vogue Patterns
Wełna parzona: Allegro - użytkownik Abc_Tekstylia.
Łańcuszek do zawieszenia: Lidl
Dodatki krawieckie: prezent od Studio2Deko

Spódnica z bawełnianego aksamitu: Burda 08/2010
Aksamit: NAJKO (wrocławskie Podwale)

Buty: CCC

Kolczyki: KappAhl (Vintage Stories wiosna 2010)

Manekin z taśmy izolacyjnej: Mama i ja

P.S. Wkrótce, czyli w najbliższą sobotę (20 listopada), we Wrocławiu odbędzie się wymiana ubrań. Więcej informacji na jej temat znajdziecie na magiakobiet.pl.