Kostium z elanowełny - część 4., czyli finał

Historia tego kostiumu to prawdziwa telenowela!

Równo rok temu uszyłam ołówkową spódnicę z turkusowej (ten kolor nigdy nie wychodzi na zdjęciach jak trzeba) elanowełny. Do kompletu powstał żakiet i... całość wylądowała na dnie pudła z napisem "do przeróbki". Okazało się, że nie wszystko poszło zgodnie z moimi oczekiwaniami. Zbyt krótki kołnierz w żakiecie unosił się samoczynnie, zaś ołówkowa spódnica nie bardzo chciała się zgrać z lekko dopasowaną górą. Aaa potem pękł w niej zamek! 

Na szczęście styczniowa misja ratunkowa (jej szczegóły po kliknięciu w odnośnik) powiodła się w 100% i dziś mogę się cieszyć kostiumem, który świetnie pasuje do mojego odrastającego fryza (postanowiłam wrócić do krótkiego boba).

No to rzućcie okiem na dziwne pozy, zainspirowane modelkami z lat '60.:

[kliknij wybrane zdjęcie, aby je powiększyć]

PL

Żakiet: uszyłam sobie, #127 z Burdy 9/2009 ze zmienionym kołnierzem

Spódnica: uszyłam sobie, wykrój własny
Inspiracja: McCall's 7055

Guziki: vintage

Materiał: elanowełna nabyta na Allegro
Broszka: vintage (lata '60.)

Parasolka: vintage (lata '60.)
Koturny: CCC

EN

60s style jacket: made by me, Burda 127/9/2009 with a modified collar 

60s style skirt: made by me, my own pattern
Inspiration: McCall's 7055

Buttons: vintage

Fabric: Polyester-wool mix
Brooch: vintage (1960s)

Umbrella: vintage (1960s)

Wedges: CCC