Świeżo upieczone

Pamiętacie, że nienawidzę przeróbek? Jak już się za nie biorę, to ciągną się niemiłosiernie. Szycie od nowa idzie mi znacznie lepiej. 

Spódnicę, którą mam na zdjęciu, stworzyłam praktycznie w jeden dzień. Na drugi dzień zostały mi tylko ręczne wykończenia. Powstała z odrobinę prześwitującej jedwabnej krepy (to też prezent od PIEGATEX-u), a więc podszewka była tu koniecznością. Na ten cel spożytkowałam kupiony wiele miesięcy temu na Allegro cienki satynowany batyst w kolorze pudrowym. Pasek w talii wykonałam z najzwyklejszej tasiemki rypsowej.

Nie korzystałam z żadnego wykroju. Po prostu z krepy wycięłam połówkę koła (jeden klin zszywany z tyłu, obwód u góry trzy razy większy od obwodu mojej talii), a z batystu - 1/4. Spódnica zapinana jest na zamek i dużą zatrzaskę. Na drugim zdjęciu możecie zobaczyć "kwiatek", który powstał po przyszyciu górnej części zatrzaski.
 

[kliknij, aby powiększyć] 
Fot.: pan Marchewka

A teraz biorę się za sukienkę 136 z czerwcowej Burdy  (model zaprojektowany przez  Luisę Beccaria - który, ze względu na brak 7 metrów tkaniny, połączę z wykrojem 2393 z katalogu Burdy) i wcinanie świeżo upieczonego chleba kminkowego.

W notce udział wzięły:

Spódnica z połowy koła: uszyłam sobie

Materiały: jedwabna krepa (prezent od PIEGATEX-u), podszewka z bawełnianego batystu (kupiona jakiś czas temu na Allegro), rypsowa tasiemka i zatrzask (kupione w stacjonarnej pasmanterii).

Skórzane buty na szerokim obcasie: lumpeks

Torebka: Baron.pl (prezent od rodziców)

Bluzka z koronkowym tyłem i rękawami: przyjechała do mnie z prezentem od Zary, kupiona z 50% zniżką
Kolczyki - perełki: Tchibo (prezent od pana Marchewki)